“I just adore the lights!”
Ik sta naast Gretl in de lobby te kijken naar de kerstversiering die samen met de klimplant tegen de houten stellage opkruipt.
Gretl komt uit Canada en haar lievelingskleur is bordeaux: cape, kapsel, pantalon.
“Die wil ik ook,” fluistert ze, terwijl ze haar baret stevig tegen haar hoofd aandrukt en naar boven staart.
“Bij ons thuis hebben ze alleen maar van die felle witte.”
“Wij noemen dit flame,” zeg ik.
“Flame,” zucht ze.
Haar man komt naast ons staan. Hij heet Fred en draagt een donkerblauwe pet met daarop in grote witte letters ‘NAVY’. Het lijkt of hij net uit de kroeg komt, terwijl het ontbijt nog op gang moet komen.
“It’s her hobby,” zegt hij en kijkt me een beetje droevig aan, alsof hij er alles aan heeft gedaan om de hobby tegen te houden, wat niet is gelukt.
“Ik heb een eigen opslag,” zegt Gretl trots. “I just love Christmas.”
“She sure does,” kermt Fred, “lichtjes, bomen, rendieren, ballen.”
“Bij ons thuis heeft iedereen het fel buiten, of van die drukke, gekleurde knipperlichtjes. Ik hou van simpel en echt. Dit is echt.”
“En houden jullie ook wedstrijden?” vraag ik.
Gretl kijkt me verschrikt aan. “Zeker weten. Alleen ik win nooit.”
“She always gets third.”
Ineens zie ik dat Fred een kleine kerstbalsleutelhanger aan de sluiting van zijn jas heeft hangen. Ik merk dat hij verder wil, maakt niet uit waar naar toe.
“Verkopen jullie ze ook?” vraagt Gretl.
Ze wil dat ik ja zeg.
“Ik ben bang van niet,” zeg ik.
“Any shops you recommend?”
Dan valt er een stilte.
Fred kijkt me strak aan en ik ben bang dat hij gaat slaan als ik haar het goede antwoord geef.
“Well,” zeg ik, “ofcourse, Gretl. There are many shops in town.”
“But this. I want this! Where do I get it?”
Ik durf niet naar Fred te kijken en denk maar aan één winkel, die op de Vijzelstraat, vlak bij de Munt. Ik kan niet op de naam komen. Goddank. Die alles hebben, alle lampen in alle kleuren en vormen en natuurlijk ook flame. Het schiet me nog steeds niet te binnen. Moet ik een kaart pakken? Ik pak een kaart en zet mijn vinger op de Munt. Dan weet ik het. “Aurora,” zeg ik.
Als ik opkijk is Fred weggelopen.
Gretl vraagt of ze mijn pen mag lenen en trekt fanatiek een paar cirkeltjes rond de Munt. Geeft de pen terug, roept Fred en gebaart hem te komen. Ze zwaait met de kaart in de lucht.
Doe dat nou niet, denk ik, terwijl Fred steeds dichterbij komt.
“Ik ga weer even verder,” zeg ik tegen haar.
“Flame?” vraagt ze om het zeker te weten.
“Flame!”